Αν ειλικρινά κάποιος πιστεύει στον Παράδεισο και την Κόλαση, και θεωρεί ότι όποιος δεν έχει αποδεχτεί το Χριστό σαν Σωτήρα του θα πάει στην Κόλαση, δεν είναι ανήθικο να μην προσπαθήσει να "σώσει" την ψυχή του; Ειδικά όταν ο Χριστιανισμός λέει "αγάπα τον πλησίον σου σαν εαυτόν"; Αντίστοιχα -σε ΠΟΛΥ μικρότερη βέβαια κλίμακα- ένας άθεος που προσπαθεί να κάνει κάποιον να ξεκολλήσει από τη θρησκεία είναι κάτι σαν αυτό που θα έκανες εσύ σν π.χ. η μητέρα σου χάλαγε λεφτά στις καφετζούδες/χαρτορίχτρες. Ο άθεος δηλαδή, για μένα, έχει νόημα -και κίνητρο όπως λέει η Αμπά- να πείσει τον άλλο μόνο αν είναι κοντινός του και βλάπτει τον εαυτό του λόγω της θρησκείας, είτε οικονομικά, είτε -σε ακραίες περιπτώσεις- μην αποδεχόμενος ιατρική βοήθεια κλπ κλπ...