Η «Εξιλέωση», μακράν. Κολλημένη και με την ταινία και με το βιβλίο, μην πω και με το σάουντρακ του Μαριανέλι. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τα μάτια του - ο τρόπος που την κοιτάζει στο καφέ που συναντιούνται κατά τη διάρκεια του πολέμου; Το «Come back to me» που του ψυθίριζε κάθε φορά και αυτός έλιωνε; Την απόλυτη πίστη της σε αυτόν; Η τη συνάντησή τους στη βιβλιοθήκη, για την οποία δεν έχω λόγια;