Για το 10 αγαπητη Α μπα πολυ ωραιο αυτο που εγραψες, αλήθεια, αλλα απ τα λεγομενα σου δεν σε κοβω να εισαι παντρεμενη. Το λεω γιατι ολοι μας ξεκιναμε με τις καλυτερες προθεσεις κι ελπιδα στην καρδια, φτερα κι ερωτα- καπου ομως στην πορεια σε πνιγουν τα καθημερινα..δουλεια,υποχρεωσεις, λογαριασμοι, πορβληματα, αρρωστιες, μικρογκρινιες, ολα συσσωρευονται και λειτουργουν αθροιστικα. Δεν θα μπω καν στο θεμα παιδι (δεν σε κοβω να εχεις ουτε παιδια) την ενεργεια που σπαταλας εκει, τις εγνοιες, τα ξενυχτια, την εξοντωση..Ο γαμος ειναι μια παλη καθημερινη, για ισσοροπια, για να κρατησεις τον αλλον, το σπιτι, την οικο-γενεια τελικα ενωμενη.Η ιζαμπελ Αλιεντε ειπε οτι οταν βρισκεσαι σ εναν γαμο ειναι σαν να πατας πανω σε αυγα-δεν πρεπει ποτε να αφαιρεθεις και να γινεις απροσεχτος.Η Τζουλιαν Μουρ σε μια ταινια της ειπε οτι ο γαμος ειναι βουτια στα σκ@τ@ και καθε μερα παλευεις να βγεις. - και κανεις θυσιες, υποχωρησεις, κανεις λιγο πισω, να κανει κι ο αλλος λιγο μπροστα, να βολευτουμε ολοι, σε μια ισοβια υποσχεση, δεσμευση, που αντικειται ουτως ή αλλως στα φυσικα ενστικτα του ανθρωπου.
