Πόσοι αριθμητικά υπάλληλοι του Δημοσίου έχουν την αρμοδιότητα και το δικαίωμα να ελέγξουν τον ιδιωτικό τομέα? Και πόσοι αριθμητικά υπάλληλοι του Δημοσίου έχουν την αρμοδιότητα και το δικαίωμα να ελέγξουν το ίδιο το Δημόσιο? Τα νούμερα είναι αστεία και σίγουρα όχι τυχαία.Πέρα από αυτό δες τι γίνεται σε κράτη όπου λειτουργούν οι θεσμοί σε ικανοποιητικό βαθμό. Αυτό δεν οφείλεται τόσο στον έλεγχο που ασκείται, ο έλεγχος πάντα είναι δειγματοληπτικός. Τα καλά αποτελέσματα προκύπτουν από τις βαριές ποινές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μ. Βρετανία. Μπορεί π.χ. να μη σε πιάσουν ποτέ μα ποτέ να φοροδιαφεύγεις. Αν σε πιάσουν, όμως, έχεις τελειώσει. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Απλά. Δες πόσοι βουλευτές τους έχουν πάει φυλακή (όχι με αναστολές και περιοριστικούς όρους και κατ' οίκον περιορισμούς). Πώς απολύονται οι επίορκοι. Πώς τιμωρούνται και αυτοί που δωροδοκούν και αυτοί που δωροδοκούνται. Οι ποινές και οι νόμοι φτιάχνονται από τους Βουλευτές και οι περισσότεροι έχουν δείξει το ποιόν τους. Άς αφήσουμε λοιπόν τα περί Δημοσίου και ιδιωτικού. Απλά μας κυβερνάνε άνθρωποι που δεν επιθυμούν να τελειώσει το φαγοπότι. Και τρώνε όσοι μπορούν, είτε είναι δημόσιοι λειτουργοί, είτε είναι ιδιωτικοί φορείς και πρόσωπα.
