Τώρα μου θίγεις αυτό που με τράβηξε σε αυτόν τον άνθρωπο και τον ξεχώρισα απο πολλούς άλλους που έχω δει, και είναι οτι σε αυτόν είδα την εξέλιξή του. Τον θυμάμαι νεαρό, καλοντυμμένο, δεν φαινόταν καθόλου στην αρχή ο λόγος που ζητιάνευε. Και σταδιακά μάκρυναν τα μούσια του, τα ρούχα του πάλιωσαν, άλλαξαν με τα κλασσικά φαρδιά και πρόχειρα των αστέγων, το μαλλί θόλωσε, η γενειάδα έγινε ναυαγού, τα ακριβά του παπούτσια έγιναν κάτι σκισμένα...Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω, αλλά ντρέπομαι τόσο πολύ μήπως τον θίξω. Εκείνη η κοπέλα που του μίλησε νομίζω οτι απλά τον έκανε να νιώσει άβολα. Δεν είναι το άτομο που ψάχνει να μιλήσει.