Το λατινικό αλφάβητο είναι μια εξέλιξη του ελληνικού. Καιρός να τελειώνουμε με τα κόμπλεξ και να δούμε την πραγματικότητα. Άλλωστε το λατινικό αλφάβητο διατήρησε και ελληνικούς χαρακτήρες που εμείς καταργήσαμε, όπως το J το ελληνικό γιωτ. Για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους (ελληνιστική μέχρι και βυζαντινή περίοδος) μάλιστα, εμείς χρησιμοποιούσαμε το C στη θέση του σίγμα. Σήμερα μάλιστα που έχουμε ισοπεδώσει τη γλώσσα μας, υπάρχουν στοιχεία του λατινικού αλφάβητου που μας υπενθυμίζουν τη μουσικότητα και τη σωστή προφορά: Παράδειγμα, το h πριν τα φωνήεντα στην αρχή της λέξης , ή το h μετά το r, που παίζουν το ρόλο της δασείας. Eνδεικτικά αναφέρω:Στη Βοιωτία, Εύβοια, Φωκίδα, Μεγαρίδα, Αρκαδία, το Γ γράφεται σαν C (που αργότερα εξελίσσεται σε G)Στις ίδιες περίπου περιοχές, αλλά και στο Άργος και τη Μεσσηνία το Δ γράφεται D.Μετά το Ε, εμείς είχαμε το δίγαμμα που γραφόταν F και το καταργήσαμε. Μαντέψτε ποιο γράμμα ακολουθεί το Ε των Λατίνων.Βοιωτία, Λακωνία, Μεσσηνία, Ήλις, Αχαία, Αιτωλία, Ήπειρος χρησιμοποιούσαν το Χ στη θέση του Ξ.Στη θέση του σημερινού Π, οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν ένα κάπως κουτσουρεμένο Ρ, που παραπέμπει στο σημερινό λατινικό Ρ.Για το ελληνικό Ρ δεν το συζητάμε: οι περισσότερες περιοχές της Ελλαδας χρησιμοποιούσαν το R.Το ίδιο συνέβη και με το S που ήταν διαδεδομένο παντού.Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι οι Λατίνοι πήραν το αλφάβητο από τις ελληνικές αποικίες κυρίως των Ευβοέων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν περισσότερο χαρακτήρες του σημερινού λατινικού αλφάβητου, από το σημερινό ελληνικό.Άρα αν υιοθετήσουμε το λατινικό αλφάβητο, περισσότερο προς τις ρίζες μας γυρίζουμε, παρά κάνουμε "εθνική προδοσία".