προς #7Τις ίδιες άπειρες σκέψεις έχω κάνει κι εγώ με αφορμή τον μαύρο γατούλη μου. Είχα χάσει δυο γάτες από αυτοκίνητο όταν ήμουν παιδί, που ήταν χύμα έξω και έρχοταν για φαί και ζεστασιά. Αυτός ο γάτος όμως θέλω να ζήσει. Αλλά θέλω να είναι κι ευτυχισμένος φυσικά. Οπότε κι εγώ αναρωτιόμουν τα ίδια με σένα. Είναι καλό που έχεις δυο γατούνια μαζί να παίζουν. Συμφωνώ με την Α, μπά. Οι γάτες όπως και οι σκύλοι εκτός από την ζωική φύση τους επιζητούν και τον άνθρωπο. Και δεν είμαστε πηγή δυστυχίας τους αλλά καλοζωίας και μακροζωίας όταν καταλαβαίνουμε τις ανάγκες τους. Έξω και μόνα δεν είναι ευτυχισμένα αλλά ταλαιπωρημένα. Είναι σκληρό ότι οι πόλεις δεν είναι ιδανικές γάτες και σκύλους που ναι μεν εξημερώθηκαν, αλλά αυτό έγινε σε χωριά, φάρμες ή έστω προ-βιομηχανικές πόλεις και μόλις τελευταία αυτό άλλαξε. Οι τσιμεντούπολεις δεν τους ταιριάζουν. Αλλά αφού θέλουν τον άνθρωπο και αφού οι περισσότεροι κατοικούμε στις πόλεις, μας έχουν ανάγκη δηλαδή όπως κι εμείς αυτά, μπορούμε με λίγη προσπάθεια να τα κάνουμε ευτυχισμένα ακόμη και στις πόλεις.Η λύση που βρήκα εγώ είναι 20λεπτη βολτούλα με ειδικό λουράκι για γάτες κάθε βραδυ, κι ας φαίνεται περίεργο σε μερικούς. Το καταευχαριστιέται! Θέλει λίγο εκπαίδευση στην αρχή αλλά μετα συνηθίζουν. Βέβαια με δυο ίσως δυσκολευτείς. Τώρα τα δικά σου αφού έμαθαν να κυκλοφορούν έξω δε ξέρω κατα πόσο μπορείς ή θες να τα περιορίσεις στο σπίτι. Αν δεν υπάρχει φόβος με τα αυτοκίνητα τριγύρω τότε εντάξει. Γέμισε το σπίτι με παιχνιδάκια και αλληλεπίδρασε μαζί τους. Φυσικά και δεν έρχεσαι δεύτερος-η στην καρδιά τους. Μια γατομαμά!