@ Άρηδεν είναι έτσι. Το "δύναται" υπάρχει γιατί εάν έγραφε "επιβάλλεται" ή "επιτρέπει" ή "διατάσσεται" όπως λες, τότε ο εισαγγελέας θα ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να διατάξει ή να επιτρέψει την δημοσιοποίηση, πράγμα που δεν ισχύει. Υπάρχει διακριτική ευχέρεια του εισαγγελέα να επιτρέψει την δημοσιοποίηση και ΜΟΝΟ αυτός (το λέει ρητά στον νόμο)μπορεί (δύναται) να την επιτρέψει.Εφόσον την επιτρέψει, δεν μπορεί να παρέμβει κανένας υπουργός. Άλλωστε, στον ίδιο τον νόμο στη συνέχεια αναγράφεται τι γίνεται σε περίπτωση αντιρρήσεων του κατηγορούμενου (γιατί αν ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα δεν τίθεται θέμα), δηλαδή η δυνατότητά του για ΠΡΟΣΦΥΓΗ εντός 2 ημερών σε ανώτερο εισαγγελέα και όχι φυσικά σε υπουργό ή άλλο πρόσωπο.Αν υπάρεξι προσφυγή, ο ανώτερος εισαγγελέας αποφαίνεται και μέχρι να αποφανθεί δεν δημοσιοποιούνται. Αν αποφανθεί θετικά για τη δημοσιοποίηση (ή δεν υπάρχει προσφυγή) δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορεί να την εμποδίσει.Όσον αφορά την διαφορά "επιτρέπει" και "διατάσσει" :Ο εισαγγελέας "επιτρέπει" (αν κρίνει) την δημοσιοποίηση και δεν την "διατάσσει", γιατί εάν την διάτασσε τότε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ή όσα επέλεγε ο εισαγγελέας) θα ήταν υποχρεωμένα να ακολουθήσουν την διαταγή και να δημοσιοποιήσουν. Ο Εισαγγελέας λοιπόν "επιτρέπει" την δημοσιοποίηση, ώστε όποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης το επιθυμεί, να μπορεί να δημοσιοποιήσει χωρίς να φοβάται ότι θα έχει τις νόμιμες συνέπειες που θα είχε αν δεν υπήρχε η άδεια του εισαγγελέα. Το lifo επέλεξε να μην δημοσιοποιήσει. Αν ο εισαγγελέας "διέτασσε" τότε θα ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ να δημοσιοποιήσει (πράγμα παράλογο). Άλλα μέσα επέλεξαν (και δεν διατάχθηκαν φυσικά) να δημοσιοποιήσουν.Resume : Ο εισαγγελέας και μόνο αυτός κρίνει εάν θα επιτρέψει (με δικαίωμα προσφυγής του κατηγορουμένου) και αν κρίνει ότι πρέπει να επιτρέψει, τότε τα μέσα επιλέγουν αν θα δημοσιοποιήσουν ή όχι.
Σχολιάζει ο/η