για το #2 Σε 5 μήνες γνωριμίας μείνατε μαζί. 5 μήνες. Το θεωρείς φυσιολογικό;για το #6 Τους δικούς μας ανθρώπους δεν τους "φορτώνουμε" με τα προβλήματά μας, ούτε εκείνοι μας "φορτώνουν". Ίσα ίσα που γι'αυτό τους θεωρούμε δικούς μας, μπορούμε να τους μιλήσουμε και να μας καταλάβουν, να μας δώσουν δύναμη, να μας κάνουν να αισθανθούμε καλύτερα. Απορώ τι σχέση έχετε ή πώς βλέπεις εσύ τη σχέση σας και δε θες να του μιλάς γι'αυτά που σε απασχολούν. Το βίωσα πρόσφατα και έχω να σου πω πως όλα όσα προσπαθούμε να κρύψουμε, μας πλακώνουν και παρασέρνουν σαν χιονοστιβάδα όσους είναι δίπλα μας. Πρέπει να λέμε τι νιώθουμε, δε γίνεται αλλιώς. Αν πνίγεσαι πες το. Πρέπει να ξέρει ο άνθρωπος τι περνάς γιατί εσύ, μπουχτισμένη καθώς είσαι, μπορεί να του πεις καμιά μέρα "α γ** και εσύ και ο γρύλος σου" (απ΄το γνωστό ανέκδοτο) και δε θα ξέρει ο άνθρωπος από πού του ήρθε. Επίσης σταμάτα να το παίζεις οσιομάρτυρας στα παιδιά σου. Είναι πολύ ψυχοφθόρο για σένα και πολύ κακό παράδειγμα για εκείνα. Είσαι άνθρωπος, όχι θεός να τα κάνεις όλα άψογα και να τα περνάς αδιαμαρτύρητα. για το #7 Είσαι 19 χρονών. Έχεις δει ερωτικά/έχεις έρθει πιο κοντά πόσους; 10 το πολύ;! Μη βγάζεις συμπεράσματα από αυτό. Επίσης κάποιος που δε φαίνεται ευαίσθητος, δε σημαίνει ότι δεν είναι. Οι άνθρωποι μπορούν να μας εκπλήξουν και ευχάριστα. Μην πέφτεις με τα μούτρα σε κάποιον που κρίνεις μόνο απ΄την εμφάνιση γιατί αν συνεχίσεις έτσι δύσκολα θα το αλλάξεις στο μέλλον. Δίνε χρόνο στον εαυτό σου και στον άλλον όταν κάνεις μια καινούρια γνωριμία.
