Και τα δύο αλήθεια είναι. Μόνο που δεν καταλαβαίνεις πως πραγματικά έχει η κατάσταση.α) Ναι υπήρχαν αυτοί που μισούσαν ή σιχτίριζαν την ΕΡΤ. Υπήρχαν αυτοί που την παρακολουθούσαν και που τους άρεσαν κάποιες από τις εκπομπές της (για να λέμε την αλήθεια είχε αξιόλογες εκπομπές). Τώρα αποδεικνύεται πως όσοι την προτιμούσαν ήταν πολλαπλάσιοι όσων την σιχτίριζαν.β) Το κυριότερο είναι πως εκτός της τηλεοπτικής πραγματικότητας ο βίαιος τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ουσιαστικά εκεί εστιάζεται όλο το νόημα της διαμαρτυρίας και όχι άδικα. Με τον ίδιο τρόπο αύριο θα κλείνουν ό,τι τους γουστάρει. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Ας πάνε να κόψουν τον λαιμό τους. Είναι απλώς αριθμοί σε λογιστικά βιβλία. Και έρχεται και ο κάφρος εργοδότης του ιδιωτικού τομέα και λέει: «Ε, αφού λειτουργεί έτσι ο δημόσιος τομέας στον οποίο μέχρι τώρα υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν κάποιες εργασιακές ασφαλιστικές δικλίδες, εγώ τότε γιατί να μη τους πετάω από την ταράτσα;...»."Πονάει χέρι - κόβει χέρι" είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αν μπορείς σκέψου το.