πιστευω οτι τα οσα αναφερει το κειμενο περασαν απο το μυαλο πολλων απο μας ,χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν μπορουμε να μπουμε στη θεση του αλλου ή οτι μας λειπει η ευαισθησια και τα συναισθηματα.βεβαια το θεμα εδω δεν ειναι η γνωμη του καθενος αλλα το "ιατρικο απορρητο" και το γιατι δεν εφαρμοστηκε στην συγκεκριμενη περιπτωση-οπως σε τοσες αλλες -ωστε να εχει το "δικαιωμα" ο καθενας να μπορει να λεει τη γνωμη του.γιατι να σκεφτεται ο καθενας ό,τι θελει δικαιωμα του ειναι ,το να το λεει και δημοσια ομως ειναι κατι εντελως διαφορετικο.
