Πιστεύω πως το Πάχυνες, όταν δεν είναι διαπίστωση αλλά ερώτηση, μόνο κακοπροαίρετο είναι. -Πάχυνες; (-χαχα, πάχυνε και νομίζει ότι δεν θα το καταλάβουμε-μουχαχα, τώρα θα δεις που περνιέσαι και για ωραία-σκύλα, όσα κιλά και να βάλεις ωραία θα είσαι, ας σου γ@@μησω την ψυχολογία)Απάντηση: Μπορεί μωρέ, δεν πολυασχολούμαι. Εσύ και διδακτορικό;Στην διαπίστωση Πάχυνες, από συγγενή, η απάντηση είναι κληρονομικότητα. Όλο και κάπου θα παραπέμπει.Από φίλο κάθε απάντηση καλή είναι πιστεύω.Εκείνο που προσωπικά δεν αντέχω με τίποτα, είναι το βλέμμα Πάχυνες. Το λοξό, με το μειδίαμα, που σκέφτεται "πάχυνε" αλλά δε θέλει να σου δώσει τη χαρά του σιχτιρίσματος. Οπότε αιφνιδιάζεις: -Πάχυνα. Αν χρειαστεί κανείς κιλά, πες του να έρθει σ'εμένα, αβάδιστα εγγυημένο αποτέλεσμα. Συνοδεύεται με μακάριο βλέμμα πληρότητας και χτυπηματάκια στην πλατούλα. Και φεύγεις βέβαια. Αλήθεια Σανάνθη, καν'το πλιζ!!!