Για την ερώτηση με το σκύλο: όλα τα ζώα που έρχονται σε επαφή με ανθρώπους πρέπει να κοινωνικοποιούνται με άλλους ανθρώπους, και ζώα, εκτός από την οικογένεια που τα φροντίζει, για να μπορείς μετά να τα βγάζεις βόλτα χωρίς να φοβάσαι ότι θα ορμήξουν στο 2χρονο παιδάκι που κλάιει, ή χωρίς να γρατσουνίσουν τα παιδιά της κολλητής σου που ήρθε για επίσκεψη και χωρίς να αγχώνεσαι αν το άλογο που καβαλάει το τάδε παιδί ή ενήλικας θα τσινίσει και θα κάνει γυροβολιά και θα ρίξει τον καβαλάρη, με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό (έχει ένας τύπος εδώ 2 άλογα και δεν τα φοβόμαστε, ακριβώς γιατί έχουν καθημερινή επαφή με ανθρώπους). Η κοινωνικοποίηση είναι απαραίτητη για οποιοδήποτε ζώο συναναστρέφεται με ανθρώπους, είτε για χαβαλέ, είτε ως guide dog πχ. Παράδειγμα η γάτα μου που στην αρχή φοβόταν και τη σκιά της και όταν μπήκε άλλη γάτα μέσα στο σπίτι τριπλασιάστηκε σε μέγεθος και την έβρισκα πάνω στην πόρτα με απειλητικές διαθέσεις για 2-3 μέρες. Και δε μου αρέσουν τα δαγκώματα και οι γρατσουνιές, και ειδικά κοντά στα μάτια. Οπότε ήθελε κοινωνικοποίηση. Δεν έχει να κάνει με το αν το ζώο είναι ράτσας ή όχι και πραγματικά ο περισσότερος κόσμος που δεν έχει σκυλιά, στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντα, εχέσθη για το αν είναι ράτσας ή όχι. Αυτές τις κόντρες για το ποιός έχει την καλύτερη ράτσα σκύλου, γάτας, κλπ τις κάνουν μόνο πυροβολημένοι ιδιοκτήτες. Προσωπικά σκασίλα μου αν θα δω ένα παγκ ή ένα μη ράτσας στο δρόμο, πολυσύχναστος ή όχι, και το ίδιο ισχύει και για τις γάτες. Αρκεί να ξέρω ότι δε θα κάνει κίνηση να δαγκώσει, εμένα ή άλλους, και δε θα κάνει χου και δε θα γρατσουνίσει χωρίς εμφανή λόγο.