Στο οδοντιατρείο που δούλευα εδώ στην Ολλανδία αφήναμε μετά από κάθε επέμβαση τα μικρά παιδάκια να διαλέγουν ένα μικρό δωράκι από ένα κουτί με μπιχλιμπιδάκια. Τα αγοράκια (μιλάμε για ηλικίες 3-4) πολύ συχνά διάλεγαν κάτι δαχτυλιδάκια με καρδούλες. Οι γονείς (άντρες και γυναίκες) ούτε που νοιάζονταν για την επιλογή αυτή. Εκεί κατάλαβα πόσο αγκυλωμένη ήμουν, γιατί ενώ δεν το κατέκρινα, βαθειά μέσα μου μου φαινόταν λιγάκι περίεργο. Ήταν ένα πολύ καλό ερέθισμα να δουλέψω κάποια θέματα μου.Και ε μα πια, τα καημένα τα παιδάκια, από τόσα δα να τα πρήζουμε με το αν το παιχνίδι τους θα είναι ροζ ή μπλε.