Ένα καλό δείγμα παιδαγωγών. Δυστυχώς όχι τόσο σύνηθες βέβαια, αλλά όλο και πιο συχνά αυτά τα "ευχάριστα"φαινόμενα!!ΥΓ1. Πραγματικά χάρηκα όταν συνάντησα μαμά σε μεγάλο πολυκατάστημα της πρωτευουσας με τον 1,5 χρονών γιο της ο οποίος έσερνε ένα καροτσάκι ροζ με ένα μωρό. "Αυτό είναι το αγαπημένο του παιχνίδι" μου είπε όταν πήγε η δική μου να το αρπάξει από τα χέρια του και αυτός έκλαιγε. Ακομπλεξάριστη μάνα, σπάνιο!ΥΓ2. Εμένα η κόρη μου έχει μεγάλη συλλογή από αυτοκινητάκια - μπουλντόζες - μηχανάκια και μας δηλώνει (τρόμος εγώ) ότι όταν γίνει μεγάλη κοπέλα θα οδηγεί μηχανή!Εχουμε και φωτόσπαθο και φτυάρια και μπάλες και τα μοιραζόμαστε με τον κολητό μας που είναι 2 και αυτός και τρελένεται να παίζει με την κουζίνα μας και τα κατσαρολικά!Εχουμε και λιπγκλος και καθρέφτες βέβαια, γιατί μιμούμαστε και τη μαμά και όχι μόνο τον μπαμπά.. Και δεν είναι κανείς μας μπερδεμένος..