Το πόσο με ενοχλεί όταν ακούω τέτοιες ομορφιές απο γονείς ειδικά δεν λεγεται. Γιατί από οποιον και να τα ακουσεις σου σηκώνεται η τρίχα, αλλά η ρημάδα η νοοτροπία δύσκολα αλλάζει.. Ο γονιός όμως που το λέει αυτό τι εννοεί? Ότι ανάλογα με τη σεξουαλική προτίμηση του παιδιού θα κριθεί αν το παιδί είναι "ΟΚ"? Αρεστό? Αν θα το αγαπάει? Αν θα είναι "νορμάλ"? Κι όλα αυτά για το δικό του παιδί? Μια μάνα δηλαδή μπορεί να σκεφτεί έτσι για το δικό της το παιδάκι? Κάτι τέτοια με κάνουν να σκέφτομαι ότι δεν είμαι τόσο ανοιχτόμυαλη.. Γιατί όσο και να θέλω αυτούς τους ανθρώπους ούτε να τους καταλάβω μπορώ ούτε να τους δικαιολογήσω. Και άφηνω τελείως ασχολίαστο το ότι συνδέεται το παιχνίδι ενός μικρού παιδιού με την μετέπειτα σεξουαλική του ταυτότητα..