Ενδιαφέρουσα ανάλυση αλλά πάσχει σε ένα σημείο: προϋποθέτει μια ορθολογική νοοτροπία την οποία τα περισσότερα στελέχη του Σύριζα και ένα μεγάλο κομμάτι Ελλήνων δεν έχουν(μ)ε. Ο Σύριζα πριν τις εκλογές του Γενάρη με το μαξιμαλισμό του είχε δημιουργήσει τόσες προσδοκίες που οτιδήποτε άλλο πλην της κατάργησης του μνημονίου και της αποπομπής της τρόικας θα ήταν ανάθεμα και θα θεωρούνταν προδοσία κτλ. Το είπε άλλωστε και ο Τσακαλώτος τις μέρες του δημοηφίσματος, οτι πήγανε στο δημοψήφισμα για να μην διασπαστεί το κόμμα διότι αυτά που τους προτείνανε δεν μπορούσαν να τα περάσουν. Η οποία διάσπαση έγινε βέβαια αργότερα, παραδόξως με σχετικά μικρές απώλειες για το Σύριζα.Από αυτή την άποψη ίσως ήταν σχεδόν αναπόφευκτη η τροπή που πήρανε τα πράγαματα. Επίσης ίσως είναι καλύτερα που έγινε όλο αυτό που έγινε για να μην έχουν ψευδαισθήσεις μερικοί ότι υπάρχει άλλος δρόμος που οι χαζοί οι Κύπριοι, οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι δεν βρήκανε και βγήκανε από το μνημόνιο. Εμείς χρειαζόμασταν μια ελληνική τραγωδία. Τώρα ζούμε την κάθαρση και τη νέμεσι (βλέπε αγρότες) μαζί....