Κανονικά ο Τσίπρας θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί για να κερδίσει πολλούς πόντους. Δηλαδή να καταδείξει την αλαζονεία του Σόιμπλε και των Γερμανών και το πόσο τιμωρητική είναι η στάση τους.Αυτό βέβαια θα προϋπέθετε δύναμη χαρακτήρα και να έχει κάτι ουσιαστικό να αντιπροτείνει. Ο Τσίπρας όμως έχει λερωμένη τη φωλιά του a.k.a. πρώτα αντιμετώπισε με αλαζονεία τους Γερμανούς, έπειτα δήλωσε υποτέλεια και τώρα συνεχίζει να κυβερνά τη χώρα χωρίς σχέδιο. Και κάπως έτσι χάθηκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να προκαλέσουμε μια, ρητορική έστω, αναδίπλωση του Σόιμπλε.Για τον θείο Καραμανλή πολλά μπορούμε να πούμε, αρνητικά ή θετικά. Ήξερε όμως να χρησιμοποιεί διπλωματικά τα φάουλ του αντιπάλου προς όφελος της χώρας. Χαρακτηριστική η απάντηση στο καγκελάριο Σμιντ (κατά την Αρβελέρ):"Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές, έχετε το δικαίωμα να είστε μέσα στην Κοινότητα και εμείς που δώσαμε τα φώτα σε όλους εσάς, θα είμαστε εκτός; Να ξέρετε, αυτό που σας λέω μεταξύ μας, τώρα που θα σταθούμε μπροστά στους δημοσιογράφους που μας περιμένουν έξω, θα το πω δημοσίως!..."