Γλαφυρή και εύστοχη θα χαρακτήριζα την κριτική του Κυρίου Τσαλαπάτη και όχι κακεντρεχή. Ο τηλεοπτικός, ραδιοφωνικός, και τώρα ποιητικός λόγος του Μπογδάνου ξεχειλίζει από έπαρση και δηθενισμό. Ένας faux thirty - κάτι λόγιος που μιλά με το στόμφο και το ύφος Κωνσταντίνου Τσουκαλά. Λυπάμαι αλλά μου γυρίζουν τα μυαλά όταν τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που "βγαίνουν μπροστά" σε τέτοιες εποχές σαν φωνές της γενιάς τους.Τώρα αποφάσισε ότι είναι και ποιητής. Λυπάμαι, δεν θα πάρω. Ομολογώ πως έχω φτωχό μυαλό όταν έχει να κάνει με ποίηση αλλά χίλιες φορές η ποίηση των Βόγκονς.
