Κατανοώ την προσωπική συμπάθεια, την ανάγκη δικαιολόγησης και την οργή για την όποια περιττή αστυνομική βία. Αυτό που δεν καταλαβαἰνω είναι γιατί προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Ο λαμπρός αυτός νέος είχε χίλιους τρόπους να αλλάξει την κοινωνία, διάλεξε τον χειρότερο, φέρθηκε σαν μαφιόζος και μάλλον από ευτύχημα δεν θρηνήσαμε ακόμα έναν νεκρό, όπως έγινε με τόσους αστυνομικούς τα τελευταία χρόνια. Ελπίζω ο κ. Καθηγητής, εμφανώς στρατευμένος, να αντιλαμβάνεται ότι οι ιδεοληψίες του είναι και αυτές ηθικά συνένοχες για την εξέλιξη αυτών των παιδιών. Ας κάνει λίγο την αυτοκριτική του, είναι άκρως απαραίτητο...