Μόλις διαβασα το κειμενο του συναδέλφου και συμπολίτη. Δεν έχει ανάγκη κανενα σχολιο, ούτε προσθήκες, ούτε ανούσια συγχαρητήρια. Θέλω μονάχα να πω πως νιωθω. Σαν να εφαγα μια γροθιά στο στομαχι.Το μονο που με κανει να νιωθω λιγο -πολύ λίγο- καλύτερα ειναι ότι αυριο θα το κολλήσω στην ταξη μου, στον πίνακα ανακοινώσεων. Χωρίς μια κουβέντα.
