Δεν θα διαφωνήσω άλλωστε "it takes two to tango". Όμως, τουλάχιστον στην δικιά μου φούσκα ο πολιτικός δρα με μόνο γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και αν βλέπει ότι η κοινωνία είναι "ασθενής" οφείλει να πράξει τα μέγιστα για τη βελτίωσή της. Από την άλλη κάθε φορά που διαβάζω το παρακάτω απόσπασμα: "...όταν ακούω έναν πολιτικό να μιλάει για πατρίδα και τιμή και δικαιοσύνη, μου 'ρχέται εμετός, έχουν εξευτελίσει τα πάντα, και το ξέρουν κι εκείνοι που μιλούν κι εκείνοι που ακούνε, κι όμως δεν σηκώνεται κανένας να τους φτύσει" από βιβλίο του Ν.Καζαντζάκη γραμμένο στα μέσα του '50, η φούσκα σκάει και κάθε ελπίδα για αλλαγή εξανεμίζεται...