@KensaiΕυχαριστώ για το κατατοπιστικό σας σχόλιο. Οι μεταρυθμίσεις στο χώρο εργασίας ήταν βήματα των κυβερνήσεων Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Hartz IV, Minijobs, 1 Euro Jobs...Ομως η ευημερία εδώ είναι τεχνητή. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του εργαζόμενου πληθυσμού που αν και έχει δουλειά πρέπει να στηρίζεται σε επιδόματα δυστυχώς. Το ομοσπονδιακό κράτος ευημερεί αλλά αρκετά κρατίδια είναι καταχρεωμένα π.χ. Βερολίνο με 63 δις χρέος. Η οικονομική κατάσταση της Γερμανίας είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης αλλά η οικονομία έχει πάρει κατά τη γνώμη μου λάθος δρόμο. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και φτωχοί φτωχότεροι. Μας παροτρύνουν να καταναλώνουμε γιατί οι καταθέσεις μένουν στάσιμες λόγω των χαμηλών επιτοκίων. Μας παροτρύνουν να επενδύσουμε σε ακίνητα, οι αξίες των οποίων δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οικονομίες που βασίζονται στην κατανάλωση είναι επιρρεπείς σε κλυδωνισμούς των αγορών. Προς το παρόν τα πράγματα πάνε καλά αλλά για πόσο καιρό ακόμα;Όσο για τους Σοσιαλδημοκράτες τι να πούμε; Ο Γκάμπριελ παρά το γεγονός ότι το κόμμα του βρισκόταν σε διαβουλέσεις για σχηματισμό κυβέρνησης με τους Συντηρητικούς έκανε πρόταση συνεργασίας με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης (Αριστερά και Πράσινους) για το 2017. Ενώ είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν τώρα και μάλιστα με τα κόμματα που έχουν περισσότερες προγραμματικές θέσεις το αναβάλλουν για τις επόμενες εκλογές και στρέφονται στους Χριστιανοδημοκράτες, συνάπτουν ένα σύμφωνο συγκυβέρνησης, που σχεδόν τα περισσότερα επίμαχα σημεία των προεκλογικών υποσχέσεων διατυπώνονται με ένα ασαφή τρόπο. Ας ελπίσουμε ότι η βάση του κόμματος θα απορρίψει τη συμφωνία και να στείλει τους επικεφαλείς στα τάταρα. Εαν δεν γίνει αυτό πιστεύω ότι το κόμμα τους θα έχει την τύχη των Φιλελευθέρων...