Δεν νομίζω ότι είναι θέμα έρωτα. Ο συγκεκριμένος συντάκτης έχει ένα φετίχ με τον λεγόμενο "θετικό τρόπο σκέψης" και συνεχίζει απτόητος σε αυτό το μοτίβο όλα αυτά τα χρόνια που η Αθήνα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Όσο για τους ευσεβείς πόθους του ότι "πιάσαμε πάτο" δεν καταλαβαίνω από που το συμπεραίνει. Πάτος είναι το Μογκαντίσου, η Καμπούλ και η Σιέρα Λεόνε. Αν νομίζουμε ότι αυτό που ζούμε είναι ο πάτος, ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.Προφανώς κανένας επενδυτής ή ιδιώτης αγοραστής δεν πρόκειται να ρίξει τα λεφτά του στις υποβαθμισμένες περιοχές μιας πόλης όπου οι θεσμοί δεν λειτουργούν και ο νόμος δεν τηρείται. Και αυτό δεν πρόκειται να το αλλάξει καμία ιδιωτική πρωτοβουλία όσο "κοινωφελής" κι αν εμφανίζεται. Όσο για το περίφημο τραμ που θα "αλλάξει" τα Πατήσια και την Κυψέλη, πως ακριβώς θα γίνει αυτό όταν σύμφωνα με τον σχεδιασμό το τέρμα θα είναι η πλατεία Αιγύπτου; Αυτό σημαίνει ότι όσοι κατέβαιναν στο κέντρο από αυτές τις περιοχές με το λεωφορείο ή το Ι.Χ. τώρα θα πρέπει να αλλάζουν εκεί και να παίρνουν το τραμ. Το σχέδιο λοιπόν μάλλον απομονώνει περισσότερο αυτές τις υποβαθμισμένες περιοχές από τον "αστικό πυρήνα" της Πανεπιστημίου και του γειτονικού Κολωνακίου, παρά τις αναδεικνύει.Σίγουρα εκεί που απαιτείται πρωτίστως μια σοβαρή παρέμβαση (και όχι ...τραμ) δεν είναι η Πανεπιστημίου αλλά οι δύο εμπορικοί δρόμοι που έχουν πληγεί περισσότερο τα τελευταία χρόνια, δηλαδή η Πατησίων και η Σταδίου.