Η ανάλυση είναι λογική. Θεωρώ όμως ότι η αναλογία είναι αδύναμη. Πρώτον, αν λάβουμε τη συγκυβέρνηση σαν τον εχθρό, ο εχθρός είναι αδύναμος. Ποιο το νόημα μιας τέτοιας τραγικής κίνησης? Ο Σαμαράς άλλωστε δείχνει να πράττει αυθαίρετα και υπό ανώτερες πιέσεις κάτι μάλλον ενθαρρυντικό για τον εχθρό.Η μεγαλύτερη ωστόσο αδυναμία της θεώρησης του άρθρου είναι ότι αγνοεί τον λαό ως εχθρό του Σαμαρά. Εκεί είναι το πεδίο της μάχης αυτή τη στιγμή.