Το "κάψιμο της γέφυρας" στα μετόπισθεν ενός προελαύνοντος στρατού είναι κατ' αναλογία αυτό που έκανε ο Αλέξανδρος και ο Κορτέζ μόλις αφίχθησαν στις εχθρικές ακτές: Έκαψαν τα καράβια τους για να δείξουν στους άνδρες τους ότι υπάρχει μόνο μία οδός - αυτή της επικράτησης έναντι των αντιπάλων τους.Σε ό,τι αφορά το υποτιθεμενο success story, ο κ. Βαρουφάκης γνωρίζει καλύτερα από όλους μας ότι στην οικονομία το 50% κάθε προσπάθειας είναι θέμα ψυχολογίας. Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν περάσει κάποια νότα αισιοδοξίας, προς Θεού, όχι για το ζοφερό παρόν - μιλάμε για το μέλλον και τις προοπτικές ξένων επενδύσεων, τότε οποιαδήποτε προσπάθεια θα πάει χαμένη. Και κυρίως, όχι η προσπάθεια του κάθε Σαμαρά, αλλά οι προσπάθειες και οι θυσίες του ελληνικού λαού. Αυτό βεβαίως, ουδόλως σημαίνει ότι θα πρέπει να χαιρόμαστε με τα καθρεφτάκια που, ελλείψει χειροπιαστών έργων, μας μοιράζει η κυβέρνηση. Από την άλλη, εάν κάθε φορά γελοιοποιούμε την κάθε απόπειρα, δεν κάνουμε τίποτα άλλο, από το να σκάβουμε τον λάκο μας. Η περίπτωση θυμίζει ολίγον την ιστορία με το υποβρύχιο που έγερνε: Αφού κάναμε τα πάντα για να το βγάλουμε δημοσίως άχρηστο, μετά είχαμε και την ηλίθια ελπίδα ότι θα βρεθεί άλλη χώρα-κορόιδο για να το αγοράσει. Όταν εσύ ο ίδιος γελοιοποιείς τις προσπάθειές σου (έστω κι' αν είναι απέλπιδες ή κακά προετοιμασμένες), οι ξένοι που σε ακούνε, ποιά άποψη θα έχουν δηλαδή;;;