Τα είπε όλα ο λακλακλακ. Και λίγα λέει γιατί θα μπορούσαν να ήταν έστω κι άσκημες οι ελληνικές πόλεις αλλά να είχαν ένα στυλ, ένα χαρακτήρα, να ήταν παράξενες, ατμοσφαιρικές, παρακμιακές, σπαρακτικές, προχωρημένες. Ή πεντακάθαρες και λουλουδιασμένες. Ή με μηδέν εγκληματικότητα. Ή με τα καλύτερα πανεπιστήμια. Ή με τους ευγενικότερους κατοίκους. Ή κάτι βρε αδερφέ. Ιδίως η Αθήνα λόγω ιστορικότητας να είχε κάτι. Αυτό το χάλι της εκτρωματικής μικροαστικής ασκήμιας με τους τόνους χύμα σκουπιδιών και τις ξεκοιλιασμένες σακούλες χάμω παντού, με τα πεζοδρόμια που συχαίνεσαι και να φτύσεις απ' τη λέρα και τη λίγδα, με τους άστεγους να κοιμούνται πάνω σ' αυτή τη χολέρα χωρίς κανείς να νοιάζεται, με τα δύσμοιρα μωρά των κυκλωμάτων επαιτείας σε κάθε βήμα και κάθε γωνία, με τους κάδους ανακύκλωσης να περιέχουν οικιακά σκουπίδια και τους κανονικούς να περιέχουν χαρτόνια, με τους Πακιστανούς να τους ψάχνουν αναγκαστικά όλους και χωρίς γάντια φυσικά, με τα καρότσια των Πακιστανών πάνω-κάτω συνέχεια, με τα τρισάθλια προϊστορικά γκράφιτυ (ασημί, μαύρο, κόκκινο, ψυχεδέλεια) σε κάθε εκατοστό τοίχου να επιδεινώνουν τη δύσπνοια, με την ξεραϊλα, την ανυδρία,τη σκόνη, την εγκατάλειψη, την έλλειψη ορίζοντα, με τα βανδαλισμένα διατηρητέα κτίρια, με την καφρίλα, τη γουρουνιά και την επιθετικότητα, με τα καχεκτικά και φυματικά πάρκα αφημένα κι αυτά στην τύχη τους, με τα εξαθλιωμένα αδέσποτα ζώα, με τα γκέτο, με καύσωνες μεσ' τον Απρίλιο (λόγω δόμησης), με τη βαριά εγκληματικότητα και τις εν ψυχρώ σφαγές γερόντων, με, με, με, συγνώμη αυτό δεν είναι απλώς άσκημη πόλη. Είναι τόπος τιμωρίας, είναι μεταμοντέρνο Άουσβιτς.Όσο για τις παραμυθένιες Πράγες και Ρώμες Λακλακλακ μην περιμένεις από Έλληνα να το παραδεχτεί. Ίσως να έχουν πια αντιστραφεί τ' αντανακλαστικά μας, να γουστάρουμε το αίσχος και ν' απεχθανόμαστε το ωραίο. Όλα τα περιμένω. Και δεν βαυκαλίζομαι ότι "εδώ είναι Βαλκάνια" γιατί ούτε Βαλκάνια είναι. Οι περισσότερες βαλκανικές πόλεις είναι υπέροχες. Για την Κων/νούπολη δεν ξέρω. Αν πάω και τη δω διατηρημένη και φροντισμένη τότε πολύ λυπάμαι αλλά θα σκεφτώ: Ευτυχώς που την πήραν οι Τούρκοι και δεν έμεινε στα χέρια μας να την κάνουμε χαβούζα όπως την Αθήνα.Όχι, δεν είμαι εθνομηδενίστρια αλλά ούτε και μαζόχα. Νισάφι.
