Τώρα πως μια εκδήλωση, χρηματοδοτούμενη από ένα κρατικό Βελγικό Ινστιτούτο, που σκοπό έχει την "αποκατάσταση" και επιστροφή των παράνομων μεταναστών από το Βέλγιο στο Τόγκο έκανε τον κ. Κουλόγλου να πάρει βαθιές θεραπευτικές ανάσες, είναι πολλών και καλών αποριών άξιο!Να κάνει και εκείνος μια εκδήλωση σε συνεργασία με άλλους για τους παράνομους μετανάστες από την Σομαλία και τις άλλες Αφρικανικές χώρες που υποφέρουν εδώ στην πατρίδα μας.Να μαζευτούν χρήματα, να τους δώσουμε να αγοράσουν κάποιο χωραφάκι, να προικίσουμε τα κορίτσια με δύο-τρεις αγελάδες (έθιμο στα χωριά τους), να αρχίσουν μια επιχείρηση στην πατρίδα τους, να ανασάνουν αυτοί οι καταπονημένοι, να ανασάνει λίγο η Αθήνα και οι κάτοικοι της. Να μείνουν χωρίς κορίτσια και θύματα οι συμπατριώτες τους προαγωγοί και εκμεταλλευτές. Στις ερωτήσεις από που ήρθαν οι δουλειές των Ελλήνων στο Βέλγιο, η απάντηση είναι η γνωστή. Από εκεί που ήρθαν και οι άλλες τέτοιες ουρανοκατέβατες, από το κόμμα.Οι χιλιάδες δουλειές στο Βέλγιο για Έλληνες διπλωματούχους απ΄ ότι γνωρίζουμε, άρχισαν για τα καλά να ανοίγουν πριν αρκετά χρόνια με την άφθονη εισροή Ελλήνων γλωσσομαθών και κομματικά συνδεδεμένων γραφειοκρατών που έπιασαν δουλειά στην έδρα της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες και περίγυρα μετά από σύντομη συνέντευξη με τον τοπικό κομματάρχη. Στην Κρήτη ήταν ο νονός. Εκεί ή αλλού το διπλωμένο χαρτάκι στα χέρια του βουλευτή, υπουργού, συγγενή με αντάλλαγμα τα ψηφαλάκια. Δεν υπάρχουν πια αυτές οι δουλειές. Όποιες λίγες δουλειές υπάρχουν σήμερα συνοδεύονται από αιμόπτυση ή πολύ καλό μέσο με αποτυχημένους να εκλεγούν Έλληνες ή Ελληνίδες πολιτικούς που έχουν αποδημήσει. Υπάρχουν βέβαια και οι λίγοι ικανοί που δεν άντεξε η ψυχούλα τους να "σπρώχνουν" και να εκτυπώνουν χαρτί, χιλιάδες σελίδες, όλη μέρα στην Μέκκα της Γραφειοκρατίας, για όλη τους την ζωή, και αποφάσισαν να ασχοληθούν με κάτι πιο δημιουργικό και παραγωγικό.