Ένα άλλο παράδειγμα φραγής της διακίνησης της γνώσης στην Ελληνική πραγματικότητα, είναι η ομοφυλοφιλία, της οποίας ο Πειραιώς υπήρξε φανατικός τιμητής.Από δεκαετίες η επιστημονική γνώση και έρευνα, οι θέσεις ομοφωνίας διεθνών ενώσεων ψυχολόγων κλπ, έχουν καταλήξει (όσο μπορεί αυτό να ειπωθεί για την επιστήμη) ότι η έλξη προς το ίδιο φύλο, γιατί αυτό και μόνον είναι η ομοφυλοφιλία, δεν πληροί τους όρους της ψυχικής νόσου. Τα περισσότερα προβλήματα που παρουσιάζουν οι ομοφυλόφιλοι, ψυχολογικά, συμπεριφοράς, κοινωνικής ένταξης είναι αποτελέσματα του συνεχούς σφυροκοπήματος από σχολείο, κοινωνία, οικογένεια, ΜΜΕ, ότι είναι απαξιωμένοι ως πρόσωπα, ότι δεν μπορούν αν φτάσουν και δε δικαιούνται την ευτυχία (στο μεταξύ κάνουμε ότι μπορούμε γι' αυτό). Οι διακρίσεις και η βία δικαιολογούνται και διαιωνίζονται, οδηγούν στο πειθώριο ή στη "ντουλάπα" και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Κι όμως, αυτόν το φαύλο κύκλο, κανείς δεν τον καταδικάζει, πολλοί τον εγκρίνουν ηθικά και νομικά και κανείς δε δέχεται οποιοδήποτε μέτρο (πληροφόρηση, ειδική σεξουαλική αγωγή στα σχολεία κλπ) που θα μπορούσε να τον μετριάσει. Άρα, υπάρχουν ευθύνες. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι αξιοθαύμαστο να μπορέσει κάποιος να κολυμπήσει τόσο ενάντια στο ρεύμα, να μην υποκύψει σε δοτές ταυτότητες και να οριοθετήσει τον εαυτό του μέσα στην κοινωνία.Να γυρίσω στη φραγή διακίνησης κάποιων ιδεών. Επί 30 και χρόνια υποτίθεται ότι ανήκουμε σε μια κοινότητα κρατών, που σημαίνει και κοινωνία ιδεών! Όχι μόνο επιδοτήσεις, και τώρα στα δύσκολα να μας ξαναβγαίνει ο αντιευρωπαϊσμός και ο αντιδυτικισμός. Είδατε ποτέ μια συζήτηση που θα μπορούσε να συμμετέχει κάποιος από τους συνήθης συντηρητικούς ή και προοδευτικούς μαϊντανούς, μαζί με κάποιον είτε επιστήμονα, είτε αξιωματούχο από ένα άλλο Ευρωπαϊκό κράτος; Ίσως και κάποιος Έλληνας, ομοφυλόφιλος, επιτυχημένος στον τομέα της δουλειάς του εδώ ή στο Εξωτερικό; Ακούσατε ότι στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη και στις κοινές συνθήκες που έχουμε υπογράψει, εφαρμόζεται η αρχή της μη-διάκρισης στην πρόσβαση στα αγαθά; (υλικά, έννομα κλπ). Ακούσατε ποτέ έστω σαν πιπεράτη είδηση ότι υπουργοί που τους γυρεύουμε δανεικά, είναι ανοικτά ομοφυλόφιλοι και πατρεμένοι με άτομα του ίδιου φύλου; Φυσικά δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από τους δικούς μας. Φυσικά οι ψηφοφόροι τους μάλλον το μόνο που τους καταλογίζουν είναι ότι δανείζουν εμάς... Αυτά περιέργω πως δεν ακοκύγονται παρ' όλο που έχουμε τόσα και τόσα ΜΜΕ. Είναι άραγε τόσο μπροστά ώστε να μην το θεωρούν καν θέμα, ή τόσο πίσω που δεν τολμούν να το αγγίξουν, μήπως και γκρεμιστεί όλο το σύστριγγλο με τους άντρακλες και τις κρυφές και η σούπα του Ελληναρισμού; Αν κρίνω από τις θερμοκέφαλες δηλώσεις, όπως του Ντινόπουλου σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, που σε αυτό το θέμα προσπαθεί να είναι τουλάχιστον σύγχρονος και όχι αλλού νυχτωμένος, όπως τα περισσότερα κόμματα (με την εξαίρεση των Οικολόγων-Πράσινων) μάλλον το δεύτερο συμβαίνει.
Σχολιάζει ο/η