Συμφωνώ εν πολλοίς! Και για να συνοψίσω τη δική μου οπτική γωνία: όντως το κείμενο υπολείπεται από την παραστασιακή αναδημιουργία του, έχει σε ορισμένο βαθμό ωραίες σκέψεις και εύστοχα (πειστικά) αγωνιώδη αισθήματα μιας Γυναίκας ερωτικά προδομένης και ασχολούμενης με το κυρίαρχο πάθος της (την απουσία του έρωτα, αυτό που έχει βιώσει και της λείπει, την εκδίκηση και τα παλλόμενα ερωτικά αισθήματα μες στην ένταση και την έξαψη ενός πάθους που δεν θέλει να ξεθυμάνει -χαρακτηριστικά που ωστόσο αναδείχτηκαν από την εικαστική διάχυση του λόγου από τον σκηνοθέτη, ο οποίος βέβαια δεν απέφυγε και κάποιες συζητήσιμες σκηνές, όπως αυτή με τις κραυγές για τον Γκαριμπάλντι που ξάπλωναν την πολλαπλή ηρωίδα ή τη σκηνή με το γύμνωμα της ηρωίδας-ηρωίδων, που μπορεί να ιδωθεί, τώρα που το σκέφτομαι, σαν ένα ξεγύμνωμα της γυναικείας παθιασμένης έκφρασης προς το τέλος του έργου, σαν να δήλωνε δηλαδή η καθεμιά -κι όλες Μία- ότι ορίστε, αυτός είναι ο σπαρακτικός μου λόγος και εδώ το όριό μου, μια και απογύμνωσα ό,τι σώψυχο είχα να σας πω...). Απομονώνω από το κείμενο ό,τι με γοήτευσε πιο πολύ (μαζί με τις εικόνες που μένουν στη μνήμη από τα σπαράγματα λόγου της ερωτικά συντριμμένης Σερπιέρι/Γυναίκας, όπως, πλούσια, τα εικονογράφησε ο Μαρμαρινός): Όσο ατελής κι αν είναι ο άνθρωπος όταν δίνει όσα δίνει είναι πολλά για έναν άλλο άνθρωπο. Είναι πολλά όταν αυτός παίρνει όσα θέλει. * Όσα δίνει ο άνθρωπος είναι πολλά όταν τα παίρνει ένας άνθρωπος που τα θέλει. * Ένας άνθρωπος είναι πολύς για έναν άνθρωπο. * Τίποτε περισσότερο δεν υπάρχει για τον άνθρωπο από έναν άνθρωπο. * Τίποτε δεν γεμίζει τον άνθρωπο όσο ένας άνθρωπος. Κι όταν αυτός δίνει είναι θεός για εκείνον που παίρνει. Δεν υπάρχει θεός που να δίνει όπως ο άνθρωπος. Μόνον ο άνθρωπος δίνει. Όσα μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος είναι όσα μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος. Πολλά μπορεί να δώσει πολλά μπορεί να πάρει. Αυτά είναι το περισσότερο. Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο. Το περισσότερο είναι όσα δίνει ο άνθρωπος σ'έναν άνθρωπο κι αυτό το ξέρει όποιος παίρνει. Όταν παίρνει ξέρει πως περισσότερα δεν μπορεί. *Θεός είναι αυτός που δίνει σ'αυτόν που ζητάει. Άλλο υπέρτατο απ'αυτό δεν υπάρχει. [Insenso, Δ. Δ.] Sy