Στο αρνητικό μόριο δεν κρατάμε πάντα το τελικό ν, ανεξάρτητα από το γράμμα με το οποίο αρχίζει η επόμενη λέξη, για να μη το μπερδεύουμε με τον αντιθετικό σύνδεσμο (μεν...δε). Επίσης, στο αρσενικό άρθρο κρατάμε πλέον πάντα το τελικό ν, ώστε να μη γίνεται σύγχυση με το ουδέτερο γένος. Οι κανόνες δεν είναι γραμμένοι σε πέτρα, αλλά κι αυτοί ακόμη, καμιά φορά αλλάζουν. Μάλλον και η Λένα θα το ξέρει, γιατί είναι και δασκαλοπαίδι. Πράγματι, βέβαια, με αυτό το τελικό ν, γίνεται σκέτη κόλαση, όπως και με την ορθογραφία, και τα σημεία στίξης κτλ. O tempora, o mores!;)