#3 μου θυμίζει ένα δικό μου περιστατικό!! Δουλευα σε κλινική νοσηλεύτρι είμαι και μια συνάδελφος κάφρος μίλουσε σε όλους άσχημα. Ήταν στην κλινική 7 χρόνια και κολλητή της προισταμένης σημειωτέον. Εγώ είμαι πάντα ευγενική κι πρόθυμη να βοηθήσω ακομη και να ανεχτώ κάποια πράγματα. Μου μίλησε άσχημα μια, δύο, τρεις και μια μέρα με φώναξε και με πρόσβαλε μπροστά σε έναν κύριο που έφερνε φαγητό για τους ασθενής. Μετά της είπα οτι θέλω να της μιλήσω, πάμε σε ένα δωμάτιο οι δυό μας και της λέω "τελευταία φορά που μου μιλάς έτσι, δεν θα με ξαναφωνάξεις χωρίς λόγο και ειδικά μπροστά σε τρίτους" και άρχισε να λέει αυτή "ξέρεις σε ποιον μιλάς? Εγώ είμαι τόσα χρόνια εδώ, καμιά καινούργια δεν μου έχει μιλήσει έτσι" και της λέω εγώ "σου μιλάω σαν άνθρωπος πτος άνθρωπο οτι να μιλάς 3τσι και να προσβάλεις δεν είναι σωστό και δεν το δέχομαι". Απο τότε η δικιά σου έγινε άλλος άνθρωπος(ΜΟΝΟ προς τα εμένα που της τα είπα) σχεδν ευγενική και με βοηθούσε πολύ. Εε σιγά μην κάτσουμε να μας μιλάει ο καθένας όπως θέλει. Αν μιλήσεις ευγενικά μεν, σταράτα δε και ντόμπρα πιστεύω ο άλλος θα πάρει το μήνυμα τι δεν σηκώνεις πολλα! Οπότε θα διαφωνήσω λίγο με την Λένα, πρέπει να πείς πράγμτα όπως τα αισθάνεσαι αλλά έτσι ώστε να μην χάσεις το δίκαιο σου. Καλή προσαρμογή σου εύχομαι!!