Πολυ σωστη κουβεντα.Αυτο,αλλωστε,ειναι και το βασικο χαρακτηριστικο των υπερβολικα εγωπαθων και αυταρεσκων ανθρωπων,των λεγομενων "ναρκισσων".Μπορει να ειναι εξυπνοι,μορφωμενοι,ευχαριστοι,ευγενεις,ευστροφοι,χιουμοριστες,εργατικοι,και αλλα πολλα και ετυπωσιακα.Ενα πραγμα ομως δεν μπορουν να κανουν.Ποτε.Να θεσουν το 'εγω'τους σε δευτερη μοιρα.Να το "υποταξουν" προ καποιου αλλου σημαντικοτερου .Γι'αυτους η οποιαδηποτε αντιπαλοτητα εξελισσεται ταχιστα σε αποστροφη.Ισως δε και σε μισος.Διοτι αδυνατουν να αποδεχθουν,η εστω και να σκεφθουν,την πιθανοτητα να εχεουν οι ιδιοι λαθος και ο "αντιπαλος"δικιο.Με αποτελεσμα να στρεφονται εναντιον του ανεξαρτητως ποια ειναι η προιστορια τους μαζι του.Ακομη και αν προκειται για τον καλυτερο φιλο τους,για τον ιδιο τον αδελφο τους.Ακομη και αν τους εχει ευεργετησει.Απο την στιγμη που αντιπαρατιθεται μαζι τους και τους "μειωνει" ,ειδικα αν αποδεικνυει δημοσια οτι αυτος εχει δικιο,το ζητημα εχει κλεισει.Ειναι "εχθρος".Και του συμπεριφερονται αναλογα.Εχω κι'εγω,οπως,πιστευω,και ολοι οι ανθρωποι με πειρα ζωης και ευρος εμπειριων,βιωσει αναλογες καταστασεις.Οι οποιες δεν μου ηταν καθολου ευχαριστες.Εμαθα,τουλαχιστον,να αναγνωριζω αυτην την κατηγορια ανθρωπων εγκαιρως.Και να μην αναπτυσσω ποτε φιλικες σχεσεις μαζι τους.Διοτι οσο πιο κοντα τους βρισκεσαι,τοσο πιθανοτερο ειναι καποια μελλοντικη στιγμη να "μεταλλαγεις"σε στοχο τους.
