Κτίστε τείχη, κτίστε τείχη... νομίζοντας, αυταπατώμενοι πως έτσι θα καταφέρετε να σταματήσετε μια κατάσταση την οποία όλοι σας, όλοι μας, συνειδητά και ασυνείδητα δημιουργήσαμε. Και αν καταφέρετε να σταματήσετε όλη αυτή την οργή, άλλες φορές δικαιολογημένη, άλλες αδικαιολόγητη και αψυχολόγητη, ανίκανοι να την ερμηνεύσουμε, είσαστε γελασμένοι. Νερό που κοχλάζει σε μία χύτρα, πιτσιλώντας μας και καψαλίζοντας μας, την κλείνουμε για να μη μας πιτσιλάει. Την κλείνουμε ερμητικά νομίζοντας πως το πρόβλημα το λύσαμε, όμως η φωτιά από κάτω της συνεχίζει να καίει....