Το πιο τραγικό είναι ότι η τεκτοκτόνος είχε και χρήματα για να συντηρηθεί το παιδί της αφού κατά την άποψη της είναι "ανίκανο", τι να πεις όμως όταν δεν υπάρχει αγάπη αλλά αντικειμενική κρίση των πραγμάτων. Τόσοι "φτωχοί", στο θέμα πλούτος, μεγαλώνουν και αγαπάνε τα παιδιά τους που είχαν την ατυχία να γεννηθούν αυτιστικά και δίνουν μέχρι τη τελευταία μπουκιά τους για να είναι καλά τα αγαπημένα τους τέκνα. Σιχαμένοι αστοί...