Όσο σπούδαζα (δημόσιο ΑΕΙ) ανάθεμα και αν έχω πάει σε συνελεύσεις, ανάθεμα και αν έχω διαφωνήσει και λογομαχήσει με δεξιούς, νεοφιλελεύθερους, αριστερούς, κουμουνιστές, αριστεριστές και αναρχικούς. Και σε τμήμα χωρίς παρατάξεις (ενιαίο ψηφοδέλτιο δηλαδή) όπου το 80% ήταν από σοσιαλδημοκρατία μέχρι αναρχία. Ξύλο, ή έστω απειλή ξύλου, 7 χρόνια τα ματάκια μου δεν είδαν σχεδόν ΠΟΤΕ. Ποτέ όμως...Μία φορά υπήρξε τέτοιο ενδεχόμενο, όταν σε μια συνέλευση τότε με το νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου και την συνταγματική αναθεώρηση (2006-07) ήρθαν κάτι λεβεντόπαιδα (ναι ντε, αυτοί που είναι πατριώτες και όχι νεοναζί φασίστες μπράβοι, αυτοί που θέλουν τα πανεπιστήμια απολίτικα και ανοιχτά μόνο στο ωράριο, με εγκεκριμένη εγκύκλειο εθνικής πατριωτική παιδείας κλπ.) και μας είπαν μέσες άκρες ότι αν τυχόν ψηφιζόταν κατάληψη θα ερχόταν να μας γ@%$ουν όλους...Μαντέψτε τι έγινε... Μια χαρά κατάληψη ψηφίστηκε (προσωπικά διαφωνούσα) και δεν άνοιξε ρουθούνι.
