Αν συμβεί και αυτό, θα είναι η απόλυτη κατάντια της EUROVISION. Είπαμε, πλακίτσα κάνουμε, δεν είναι κάτι το σοβαρό, ψυχαγωγία είναι, δεν είναι κακό να περάσουν και κάποια μηνύματα, αλλά δεν παύει να είναι ένας μουσικός διαγωνισμός/show.Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να υπάρχει η συμμετοχή αυτή. Η προσπάθεια έχει και αυτήν την αξία της και πρέπει να τιμάται, όπως έχουμε δει τόσες φορές να χειροκροτείται η προσπάθεια αθλητών με προβλήματα, ασχέτως της τελικής τους επίδοσης. Απλά δεν μου αρέσει το γεγονός ότι έχει γίνει φαβορί για την νίκη (σαν να λέμε ότι σε έναν μαραθώνιο συμμετέχει ένας δρομέας με προβλήματα και τον ανακηρρύσουμε πρώτο ενώ βγήκε 400 ος).Τουλάχιστον πέρυσι το τραγούδι της Κοντσίτα μπορεί να μην ήταν το καλύτερο (προσωπική μου άποψη), αλλά ήταν γενικά ένα καλό τραγούδι. Μου αρέσει η Heavy Metal και αν άκουγα αυτό το κομμάτι χωρίς να ξέρω από που προέρχεται θα το έβρισκα επιεικώς απαράδεκτο/κωμικό.Προσωπικά θεωρώ ότι εάν πάρει αυτό το τραγούδι ψήφους θα είναι ψήφοι συμπάθειας/λύπησης προς τα παιδιά αυτά λόγω των παθήσεών τους και δεν θα έχουν καμία σχέση με την αξία του κομματιού. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα με ενοχλεί όλο αυτό. Για ποιον λόγο γίνεται; Κάνουμε μια "δήλωση" ότι τα άτομα με τις παθήσεις αυτές μπορούν να είναι νικητές; Τι αξία έχει η δήλωση αυτή αν τους ψηφίζουμε από συμπάθεια και όχι επειδή μας άρεσε το τραγούδι;Το κάνουμε για να χαρούν ειδικά τα παιδιά αυτά; Οκ... τι γίνεται με τα εκατομμύρια άλλα παιδιά; Και είναι τρόπος αντιμετώπισής τους αυτός; Όπως όταν "στήνουμε" την βασιλόπιτα για να κερδίσει το φλουρί το 10χρονο και να χαρεί; Έτσι δηλαδή τους βλέπουμε, ή σαν ενήλικες ανθρώπους που δίνουν έναν σκληρό αγώνα με την πάθησή τους;Δεν μου αρέσουν οι υποκριτικές "δηλώσεις" και ιδίως όταν γίνονται στα πλαίσια ενός διαγωνισμού με budget εκατομμυρίων ευρώ, γιατί τότε αρχίζουν να βρωμάνε εκμετάλλευση.
Σχολιάζει ο/η