Ο Φώσκολος πάντως δύσκολα θα το διέπραττε - η ιδέα άλλωστε ενός αναρχικού που, μετά απο ληστεία σε τράπεζα ζητάει άδεια για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων θα έστελνε αδιάβαστο στο τρελοκομείο ακόμη και τον... Ιονέσκο ! Πάντως είναι αλήθεια πως η κατσούφικη και σοβαρή Αριστερά αξίζει κι αυτή μιά σαπουνόπερα, μιά "Λάμψη", με χαρακτήρες τραβηγμένους απ'τα μαλλιά, με κλάμα με συναίσθημα, βαρύγδουπες ατάκες (εδώ η ομάδα Βελβενδού μπορεί να μεγαλουργήσει σε στόμφο και κλισέ). Σκεφτείτε μονο : Ο Τοξοβόλος !! Πώωω, τί χαρακτήρας θα έβγαινε, πόση αδρότητα ! "Πεινάω για το λαρύγγι σου, Γιάνγκο Δράκο" - ζωγραφιά ! Επίσης : "Ο μικρός Πρίγκηπας": δείτε τον, θλιμένος αλλα και αποφασιστικός, διανοητικός αλλα και γεμάτος θεία οργή, σταυροφόρος των αιώνιων, ιερών αξιών αλλα και έμπλεος γήϊνου πάθους. Ρε, αφού βλέπετε οτι οι ίδιοι της Αριστεράς "κεντάνε" το σενάριο, δίνουν σχήμα, ονόματα στους ήρωες, χαρακτηριστικά, τους φορτίζουν με ευγενή κίνητρα, με φωτοστέφανα δόξας, πλέκουν διθυράμβους, εγκώμια, επιταφίους... άσε επιτέλους να αναπτυχθεί η ιστορία, μή κολλάτε στις σεναριακές ατέλειες και τις υπερβολές, θα τρέξει καλύτερα το πράμα σε λίγο.