Οπότε τώρα και οι δύο πλευρές μπορούν να ισχυριστούν πως κερδίσανε την κόντρα. Πάντως ο μικρός Ρωμανός διακρίνεται από ξεκάθαρες τάσεις αυτομυθοποίησης (έξω απ' τα δόντια: εκμεταλλεύεται τον θάνατο του φίλου του για να γίνει "μορφή" της αναρχίας--ίσως να μην το καταλαβαίνει κιόλας) και ναρκισσισμού (ο οποίος είναι οικογενειακός). Διόλου απίθανο να έχουμε ακρωτηριασμό και απόδραση κάποια στιγμή.
Σχολιάζει ο/η