Από την δικιά σου οπτική: Η πείνα των άλλων είναι επίσης ποίηση. Έργα και ημέραι άλλων, δυσβάσταχτες προσωπικότητες καθόρισαν πεπρωμένα μυρίων. Μια ποίηση σκοτεινή, ζοφερή, από αυτές που δεν γεννούν ελπίδες αλλά τις καταρρακώνουν, τις σβήνουν και δημιουργούν ανησυχία, ανασφάλεια, μίσος. Ω ναι, το μαύρο σκοτάδι είναι εύφορο έδαφος για περισσότερη ποίηση, αν θα είναι αυτή σκοτεινή ή λαμπερή και αν θα υποβαθμίσει την ανθρωπότητα μας περισσότερο - άγνωστο. Εν τέλει όμως, τί δεν είναι ποίηση, αγαπητέ?Τί δεν αποτελεί δημιουργία και δεν προκαλεί καλλιτεχνικά σκιρτήματα?