Το διάβασα το σχόλιό σου (7/11 15.31) και ναι συμφωνώ μαζί σου αν και πάλι...είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό, όταν διαβάζουμε/ακούμε την ιστορία του άλλου (σε αυτή την περίπτωση της κοπέλας που έγραψε το κείμενο), να θέλουμε να πούμε και τη δική μας γνώμη.Σωστό? Λάθος? Εξαρτάται φυσικά πως η δική μας γνώμη (που θα βασίζεται οπωσδήποτε απ΄τα βιώματά μας) σχετίζεται με την άποψη του άλλου. Δεν ακυρώνεται η δική της αλήθεια, ούτε οι δυσκολίες που (απ΄τη δική της οπτική γωνιά) περνάει.Βέβαια, έγραψε ολόκληρο κείμενο - και θα έδωσε συγκατάθεση για δημοσίευση - που σημαίνει πως μπορεί να κριθεί ανοιχτά από άτομα που περνάνε όμοιες ή εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες. Ναι μεν έτσι το βίωσε η ίδια, αλλά και εμείς το βιώσαμε αλλιώς και βλέπουμε μια άλλη πλευρά σε αυτά που λέει. Και οπωσδήποτε, αν δει τα σχόλιά μας θα έχει και την ανάλογη αντίδραση και θα σχολιάσει πως συνεχίζει να πιστεύει σε αυτά που έγραψε. Και καλά θα κάνει, δική της εμπειρία είναι.Θεωρώ σωστό να γράψω τη γνώμη μου και να πάω ενάντια σε όλα όσα έγραψε (αφού είμαι μια από όλους αυτούς που φύγανε), και ας το θεωρεί η ίδια λάθος. Και δεν είναι πως δεν σέβομαι όλα όσα είπε, απλά δεν συμφωνώ...