Αγαπω την Ελλαδα, αλλα εμεις οι νεο-Ελληνες πρεπει καποτε να κατεβουμε απο το καλαμι της τελειοτητας που καβαλαμε επι χρονια, να καταλαβουμε οτι ποτε ΔΕΝ ημασταν τελειοι, ετσι ωστε να αρχισουμε να πηγαινουμε μπροστα χωρις να αναπαυομαστε σε στεφανια και δοξες που δεν υπαρχουν πουθενα αλλου παρα μονο στο θολωμενο μυαλο μας... Ειμαι στην Νοτιο Καλιφορνια, μιαμιση ωρα ανατολικα του Los Angeles, η ωρα αυτη τη στιγμη ειναι 11:35 το βραδυ, φοραω ακομα κοντομανικο και σορτς, σημερα ειχαμε 36,6 βαθμους Κελσιου, προσπαθησα το Λονδινο και το αγαπημενο μου Βερολινο, αλλα καπου δεν λειτουργησαν τα πραγματα. Πουθενα, σε καθε χωρα, σε καθε πολη, οι δρομοι ποτε δεν ηταν στρωμενοι με τριανταφυλλα. Προσωπικα εχω πατησει παρα πολλα αγκαθια και τσουκνιδες, εχω φαει πολλα χαστουκια, c'est la vie. Καθε χωρα εχει τα καλα και τα ασχημα της, -παρ ολα αυτα μια χωρα που δεν θα μπορουσα να μεινω ποτε ειναι η Ελβετια!- Να περνας καλα!
