@ asfalws 7.11.2012 | 01:35 Σε καταλαβαινω. Κουραγιο, ευχομαι ολα να πανε καλα! Πριν αρκετα χρονια τα πραγματα πηγαν πολυ ασχημα και εχασα τα παντα! Δουλεια, σπιτι, δεσμους, φιλους, τα ΠΑΝΤΑ! Ειχα φτασει στην κυριολεξια στον πατο! Ειχα φτασει σε τετοιο σημειο απελπισιας, που αρχισα να συζηταω με τους γονεις μου και τους φιλους μου οτι σκεφτομουν σοβαρα να μαζεψω τα κουρελια μου και να γυρισω πισω στην Ελλαδα! Γυρισα λοιπον στην Ελλαδα, αλλα δυστυχως ενα "καλαθακι" με εκανε να φυγω τρεχατος... Ειχα παει στο ΙΚΑ για καποιες δουλειες των γονιων μου και εκει που περιμενα στην ουρα ειδα κατι που με εκανε να φριξω... Καποιος υπαληλος επειδη βαριοταν να ανεβοκατεβαινει δυο οροφους, ειτε με τις σκαλες ειτε με τον ανελκυστηρα, ειχε δεσει σκοινια και ανεβοκατεβαζε εγγραφα με ενα καλαθακι... Τρομαξα οταν το ειδα, νομιζα οτι ημουν σε διακοπες σε καποια τριτοκοσμικη χωρα! Οχι δεν ημουν on drugs, ουτε ειχα πεισει τον εαυτο μου οτι ημουν ηρωας σε βιβλιο του William Burrouhs, ομως πιστεψε με εκεινη ακριβως τη στιγμη εβλεπα ενα καλαθακι που ειχε στομα και μου φωναζε... "φυγε, τρεχα οσο πιο γρηγορα μπορεις" Εκεινο το "καλαθακι" ηταν που με εκανε να φυγω και παλι για δευτερη φορα, και να αρχισω τα παντα παλι απο την αρχη... Ο καθενας μας ομως βλεπει και ακουει το δικο του καλαθακι, και δυστυχως απ οτι φαινεται σε πολλους, ακομα και τωρα, το μονο καλαθακι που τους λεει κατι, ειναι το καλαθακι με τις γαρδενιες στις τρεις το πρωϊ σε καποιο "φαντασμαγορικο" σκυλαδικο...