Πιστεύω πως έχει γίνει μια μεγάλη παρεξήγηση ως προς το κείμενο, την συντάκτρια και το ύφος της.Είμαι άτομο που έφυγαν σχεδόν όλοι οι φίλοι μου για σπουδές στο εξωτερικό (μέσα σε αυτούς έφυγε και η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ) και νομίζω πως εκλαμβάνω τελείως διαφορετικά το κείμενο αυτό από την πλειονότητα των ατόμων που έχουν σχολιάσει παραπάνω.Η κοπέλα μιλάει συναισθηματικά, προβάλει εικόνες που έχει ζήσει με τους φίλους της εδώ, είναι περισσότερο σαν γράμμα σε μια φίλη της και όχι σαν ποστ στη LiFo. Το κείμενο, η αλήθεια είναι, πως έχει πολλές αντιφάσεις, όμως παρόλα αυτά, πιστεύω πως η γενικότερη ιδέα του είναι πως κατηγορεί εμμέσως την κοινωνία και το σύστημα που αναγκάζουν τους νέους ανθρώπους να απομακρυνθούν από τη χώρα στην οποία μεγάλωσαν και έκαναν όνειρα και παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια εξωτερίκευσης συναισθημάτων της κοπέλας προς τη γενικότερη κατάσταση.Όχι, κανείς δεν είναι βολεμένος, ούτε οι μεν, ούτε οι δε, όπως αναφέρει κάποιος σχολιαστής πιο πάνω, ούτε η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει ήλιο και ζέστη το Νοέμβριο, ούτε τίποτα.Δεν υπάρχει λόγος να εστιάζουμε πάντα σε κουβέντες που εύκολα παρερμηνεύονται από μια κοπέλα που απλά έγραψε ένα κείμενο για τη δική της άποψη.Ίσως να είμαι εγώ λάθος, πάντως προσωπικά, το κείμενο μου βγάζει κάτι νοσταλγικό, οικείο και παράλληλα καυστικό.
