Συμφωνώ ότι ο τρόπος 'δημοσιοποίησης' του παραπόνου της είναι λίγο κατινίστικος. Όμως κατ' ουσίαν έχει απόλυτο δίκιο. Ο συγγραφέας ( οποιουδήποτε επιπέδου και ποιότητας ) πρέπει να αμοίβεται για τη δημιουργία του. Από την άλλη δίκιο έχει και ο κόσμος που δανείζεται κατά καιρούς τα βιβλία της, γιατί τον κόσμο δεν τον νοιάζει αν χάνει η κυρία Δημουλίδου, θέλει απλά να διαβάσει το βιβλίο ( πόσο μάλλον σε καιρούς κρίσης ).Επομένως το ξέσπασμα της συγγραφέως είναι δικαιολογημένο μεν, υπερβολικό δε. Ας την κατανοήσουμε όμως, ζει και αυτή σε μία κοινωνία που καθημερινά δοκιμάζεται.