Εντελώς δικαιολογημένος ο φόβος των χρυσαυγιτών. Καμία αντίρρηση. Ο Μανώλης όμως λέει ότι φοβάται την αστυνομία : " με ρωτατε αν θα κινηθω νομικα. διστάζω να πάω αστυνομία μετά από απόψε. δεν θελω να'χουν το ονοματεπώνυμο και την διεύθυνση μου στο αρχειο " . Και προφανώς συνδέει το φόβο του αυτόν με τους ισχυρισμούς του ότι αστυνομικοί είτε τον ειρωνεύονταν είτε αδιαφορούσαν για τις καταγγελίες του . Λίγο -πολύ , το νόημα της ιστορίας του Μανώλη είναι ότι αστυνομία και χρυσή αυγή τα έχουν κάνει πλακάκια.Και η εμπιστοσύνη των πολιτών στην αστυνομία , που έχει το μονοπώλιο της νόμιμης κρατικής βίας , ασφαλώς και είναι προϋπόθεση αυτού που λέμε αστική δημοκρατία. Συνεπώς , ο κλονισμός αυτής της εμπιστοσύνης απονομιμοποιεί στα μάτια των πολιτών την αστυνομία και με την έννοια αυτή υπονομεύει τη δημοκρατία. Και τέλος , καμία αντίρρηση , να βγουν όλες οι βρωμιές στη φορά . Και οι βρωμιές όλων , ακόμη και της αστυνομίας που ούτε αυτή εξαιρείται από αυθαιρεσία και διαφθορά. Αλλά με αποδείξεις και με τις νόμιμες διαδικασίες. Όχι με υπαινιγμούς και ατεκμηρίωτες καταγγελίες μέσω ίντερνετ που απαξιώνουν θεσμούς και φέρνουν σε τελική ανάλυση ολοένα και περισσότερο κόσμο -που αρέσκεται στην ευκολία της γενίκευσης και της ισοπέδωσης - στις αγκαλιές της χρυσής αυγής.