Χαιρομαι Κωνσταντινα που καταλαβες το νοημα αυτων που ειπα. Οσο για τον Θανο, γιατι για να χρησιμοποιει β προσωπο προφανως σε μενα απευθυνεται να πω γι αυτα που απαριθμει :α) νομιζω οτι τοση ωρα με το κρατος καταφερομουν και το ιδιο συμβουλευα σε ολους. το ιδιο πρεπει να κανουν και οι ασθενεις, β)δε νομιζω επειδη ετυχε αυτος να πληρωσει φακελακι πρεπει να κατηγορηθω εγω-ουτε πηρε ουτε προκειται να παρω ποτε οπως και το 95% των συναδελφων μου. γ) δεν εχω κανενα ψωνιο για το επαγγελμα μου ουτε ζητω να ξεχωριζω απο τους αλλους. Η λογικη αλλαξτε επαγγελμα ειναι ιδια με το να τον συμβουλευσω εγω "αν δε σ αρεσουν οι γιατροι σου αλλαξε χωρα" ή "αμα οι γιατροι ειναι τοσο βολεμενοι, ας γινεις κι εσυ γιατρος". Οπως και να χει ενας γιατρος οφειλει να αντιλαμβανεται οτι πρεπει να συμπεριφερεται εντιμα και ηθικα. Αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να ψωμολυσαει ουτε οτι εχει υποχρεωση να δουλευει 90 ωρες! Τους πρωτους πεντε μηνες εργασιας μου με υποχρεωναν να δουλευω 90 ωρες τη βδομαδα και επι πεντε μηνες να εργαζομαι ολα (μα ολα!) τα σαββατοκυριακα! Δλδ οσες αντοχες κι αν εχει ενας ανθρωπος ειναι αδυνατον να μην εχει μια μερα μεσα σ ενα πενταμηνο να ξεκουραστει οπως ολοι οι εργαζομενοι της χωρας. Κι ολα αυτα απληρωτος εντελως. Και τι καταλαβα; Ουδεμια αναγνωριση. Υπενθυμιζω Θανο οτι πλεον ειμαι ασθενης και οχι εργαζομενος. Και δεν εχω ουτε να πληρωσω ενα ντεπον, οχι τις πανακριβες εξετασεις που πρεπει να κανω. Τελοσπαντων θα χαιρομουν αν δουλευα ξανα να μπορουσα να φιλοξενησω καποιον στο χωρο εργασιας μου για να διαπιστωσει την πραγματικοτητα. Επισης πολυ θα θελα ολοι αυτοι που κατηγορουν για φακελακια μια μερα να εχουν το θαρρος και να καταγγειλουν εναν τετοιο γιατρο, γιατι δεν αρνηθηκα οτι υπαρχουν. Τους ξερω κι εγω. Αλλα οταν δεν κατηγορει ο ιδιος ο ενδιαφερομενος πως θα λυθει το προβλημα;