Αγαπητη Κωνσταντίνα οχι δεν με προσέβαλες. Ειναι ομως λαθος αυτο που υποθετεις, οτι ειχα ειδικη μεταχειριση επειδη ημουν συναδελφος. Πρωτα πρωτα αυτα που εγραψα ειναι εμπειριες μου απ το νοσοκομειο οπου δουλευα και οχι απ το νοσοκομειο οπου νοσηλευομαι. Η κλινικη του νοσοκομειο που νοσηλευομαι οντως δουλευει ρολοι και ολοι οι ασθενεις εχουμε αριστη αντιμετωπιση και ειμαστε βαρεως πασχοντες, κυριως καρκινοπαθεις. Ελαχιστες φορες ειδα φασαρια ή παραπονα μεσα στο νοσοκομειο (μια φορα ενας θιχτηκε επειδη μια νοσοκομα του ζητησε να παει για σγραγιδα ένα έγγραφο ! και μια αλλη φορα μια ανοσοκατεσταλμενη ζητησε να βγουν οι συγγενεις εξω επειδη φοβοταν μην κολλησει κατι-δικαιολογημενα, αλλα εφταιγαν οι συγγενεις). Δεν εχω εκμεταλλευτει ποτε την ιδιοτητα μου, παντα στεκομαι στην ουρα οπως ολοι γιατι ολοι εχουμε το ιδιο προβλημα και ο θεος δε θα κοιταξει ποιος ειναι γιατρος ή μη. Επισης αν προσεχατε καλυτερα οσα ειχα γραψει θα βλεπατε οτι αυτα που λεει η αρθογραφος τα συναντησα κι ο ιδιος. Σε αλλο νοσοκομειο οπου χειρουργηθηκα η βρωμα ηταν τετοια που δεν ειχες που να ακουμπησεις την πετσετα σου για να κανεις μπανιο. Σε αλλο νοσοκομειο επισης αν και συναδελφος τους, ο γιατρος οντως μου φερθηκε πολυ ασχημα (συγκεκριμενα εφυγε για διακοπες μη αφηνοντας στον αντικαταστατη του οδηγιες για τη της θεραπειας μου!). Αλλα ξερω να κατηγορησω τον συγκεκριμενο γιατρο, οχι τον αντικαταστατη του, ουτε ολους τους γιατρους της χωρας! Και για να σας αποδειξω οτι οσα ειπα παραπανω ηταν απορροια της εμπειριας μου και οχι της εργασιας μου θα σας πω μερικα παραδειγματα πιο συγκεκριμενα: Ασθενεις να βριζουν θεους και δαιμονες επειδη ειχαν 38 πυρετο και περιμεναν στη σειρα τους και ηθελαν να σηκωσω καποιον που επαθε εμφραγμα για να εξετασω εκεινους, να βριζουν επειδη κατα τη γνωμη τους επρεπε να δωσω το ταδε φαρμακο (πχ αντιυπερτασικο σε εγκεφαλικο) χωρις καν να εξετασω τον ασθενη "για να μην σκασει", παροτι αντενδυκνυται κατι τετοιο, να καλουν αστυνομια επειδη καποιος διπλα τους πεθανε (χωρις να εχει πεθανει ακομα! απλα δεν ηθελαν να πεθανει καποιος διπλα τους!), να καλουν δημαρχους νομαρχες και υπουργους για να με επιπληξουν επειδη τους εχω στην αναμονη, μαθητες να προσποιουνται τους αρρωστους για να γλιτωσουν τις πανελληνιες (με τις οδηγιες των γονιων τους), να βριζουν επειδη περιμενουν γιατι επιασαν το δαχτυλακι τους στην πορτα ενω ασχολεισαι με καποιον που αιμορραγει σωρηδον μετα απο τροχαιο, να βριζουν επειδη ηρθαν στα επειγοντα για ενα σπυρακι που εβγαλαν πριν ενα μηνα κι εσυ τους παρεπεμψες στο τακτικο ιατρειο, να ερχονται για συνταγογραφηση 2 η ωρα τη νυχτα, να με βριζουν επειδη με ειδαν να καθομαι ή να τρωω ή να καπνιζω και δεν κανω τπτ γι αυτους οταν το προβλημα τους ειναι πχ γυναικολογικο ή παιδιατρικο οποτε και τους παρεπεμπα στον αναλογο γιατρο, δημοσιογραφους να σε απειλουν οτι θα σε βγαλουν στην τηλεοραση επειδη δεν τους εξυπηρετησες παρατυπως οπως θα θελαν, πεθερες να κανουν φασαρια για να δειξουν οτι ταχα ενδιαφερονται για τη νυφη και η λιστα δεν τελειωνει ποτε. Εγω δινω σημασια σε ολους γιατι γνωριζω οτι δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ετσι και καποιοι δεν εχουν τπτ αλλο για να τους φροντισει παρα τον γιατρο σε ενα δημοσιο νοσοκομειο. Δε θα τους κατηγορησω οτι συμπεριφερονται ολοι το ιδιο, οπως κατηγορει η αρθρογραφος τους γιατρους. Γνωριζω οτι οοποιος εχει πραγματικο προβλημα υγειας συνηθως καθεται σε μια γωνια φοβισμενος και ανυπερασπιστος, οχι γαβγιζοντας σαν μανιασμενο σκυλι. Επισης εχοντας δουλεψει σε τουριστικο μερος, εχω διαπιστωσει οτι η ποιοτητα της περιθαλψης στο εξωτερικο, παρα το πολυτελες περιβαλλον και τον καθωσπρεπισμο του προσωπικου ειναι πολυ χειροτερη απο εδω. Γιατι η ουσια της ιατρικης βρισκεται αλλου, οχι στα κομοδινα και στις ουρες. Αλλα τετοιοι ειμαστε σαν λαος. Οι ιδιοι που συμπεριφερονται οπως παραπανω ειναι αυτοι που διπλοπαρκαρουν στο δρομο ή κολλαν απο πισω σου για να σε προσπερασουν ή σε τρακαρουν οταν ξεπαρκαρουν ή τρεχουν σαν μανιακοι. Ειναι οι ιδιοι που πεταν τα σκουπιδια τους στο δρομο, που φτυνουν, που πεταν τις τσιχλες τους και τα τσιγαρα τους. Ειναι οι ιδιοι που βαζουν τη μουσικη τερμα, που χτιζουν αυθαιρετα, που κοβουν τα ξυλα στο δασος. Οι ιδιοι που μαθαινουν στο παιδι τους να δερνει ή να λεει μαλακα. Οι ιδιοι που δεν κοβουν ποτε αποδειξη αλλα κατηγορουν τους αλλους ως κλεφτες. Οι ιδιοι που εγλειφαν ενα βουλευτη πατοκορφα και διορισαν το μισο τους σοι και τωρα που κοπηκαν αυτα βριζουν τους βουλευτες. Ε μη με ρωτησετε τι θα κανουν κι αυτοι οταν εκλεγουν κι αυτοι βουλευτες. Φαντασια να εχετε! Κι οπως λεει ενας φιλος μου ας μην ψαξουμε υπαιτιους μακρια. Ας παμε στον καθρεπτη της τουαλεττας μας, να κοιταχτουμε και μετα μεταβολη για να ξερασουμε στη λεκανη. Τελος θα ηθελα να πω αγαπητη Κωνσταντινα, περιμενα να μου πεις, οταν ειπες οτι ειμαι νεος γιατρος, οχι οτι θα εχω ειδικη μεταχειριση, αλλα οτι απλα ειμαι λιγο ιδεαλιστης λογω ηλικιας κι οτι "θα με χαλασουν" στο μελλον. Κατι τετοιο μπορει να ισχυει γενικα για ολους τους νεους ανθρωπους, ομως πιστεψε με ειναι πολυ περισσοτερο απογοητευτικη η αχαριστια του κοσμου και η αποδοση ευθυνων στα λαθος ατομα παρα οι αθλιες συνθηκες εργασιας, παρα οι πενιχροι μισθοι, παρα τις προσπαθειες των ¨διεφθαρμενων υψηλοβαθμων στελεχων" να μας κανουν ιδιους. Μήπως οι Ελληνες εχουν το πολιτικο/δικαστικο/υγειονομικο/εκπαιδευτικο συστημα που τους αξιζει? Ας κανουμε ολοι μια προσπαθεια ενωμενοι μια φορα
