Πολύ σωστός. Ο Κοραής το 1801, δεν γνώριζε. Ο Παπαχρόνης του 2000, ήξερε καλύτερα. Μια ιστορία που έμεινε ζωντανή 300 - 400 χρόνια, ακόμα και ως λαϊκός μύθος αν θέλετε, έπρεπε να φτάσουμε να την αμφισβητήσουμε τα τελευταία 50. Ενώ σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις έχει αποδειχθεί ότι οι λαϊκοί μύθοι βασίζονται σε ιστορικά (άρα αληθινά) γεγονότα, εδώ κάποιοι θέλουν να πάμε ανάποδα στην επιστήμη της ιστορίας. Τώρα για το αν υπήρχε κρυφό σχολειό ή όχι, αν απαντήσεις με μια λέξη κατηγορηματική, είτε ναι, είτε όχι, λάθος θα κάνεις και αυτό επειδή 400 χρόνια είναι πάρα πολλά. Προφανώς υπήρξαν χρόνια που ήταν πιο ελεύθερα και μπορούσε υπό προϋποθέσεις να υπάρχει ελληνική μόρφωση και άλλα χρόνια που η παιδεία ήταν απαγορευμένη ή απαγορευτική από τις συνθήκες. Σε αυτές τις περιόδους που δεν υπήρξε ελεύθερη παιδεία, προφανώς υπήρξαν εστίες γνώσης και τέτοιες εστίες δεν μπορούσαν να είναι πολλές. Ελληνικά βιβλία δεν κυκλοφορούσαν παντού, οι εκκλησίες είχαν τα θρησκευτικά βιβλία και οι ιερείς γνώριζαν να διαβάζουν και να γράφουν. Τώρα για το σύνολο της στάσης της εκκλησίας απέναντι στην επανάσταση πάλι ένα κατηγορηματικό ναι ή ένα όχι, δεν θα πει την αλήθεια. Αλλά το να επικαλούμαστε τη στάση του τάδε ή του δείνα παπά ή του πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, για να θεμελιώσουμε τις απόψεις μας για τη στάση της πλειοψηφίας των ιερέων, πάλι σε σκόπιμη πλάνη οδηγεί.