Είχα παει σε μια έκθεση μοντέρνας τέχνης με τον τότε 2,5 ετών γιο μου. Σε κάποιο σημείο ειχε ενα installation piece ενος πασίγνωστου - και συνεπώς πανάκριβου - καλλιτέχνη. Το έργο είχε διάφορους τενεκέδες και σκουπίδια ριγμένα στο πάτωμα σε μια γραμμή στην μέση της αίθουσας. Ο γιός μου, ως εκ γενετής λίγο ψυχαναγκαστικός όπως ήταν φυσικό έσκυψε να τακτοποιήσει τα "σκουπίδια". Μετά περπατούσε στην αίθουσα που ειχε και ηχώ και anal τύπους με δυσκοίλια προσωπάκια φωνάζοντας "μα μαμα, ατα ειναι οοολα σκουπίντια". Ο Stephen Hicks εφτασε στο φιλοσοφικό συμπέρασμα οτι "art is something you piss on" μετα το urinal "fountain" του Duchamp. Νομίζω οτι και ο γιός μου, με λιγότερα χρόνια φιλοσοφικής αναζήτησης στις πλάτες του, έφτασε στο ακριβώς ίδιο συμπέρασμα. Μπράβο γιε μου, ειμαι περήφανη. Παρ τους τα σώβρακα!